Επεξήγηση Γεωπαθολογίας

Η γήινη ακτινοβολία που είναι επιβλαβής για την υγεία είναι από λίγο ως πολύ γνωστή εδώ και πολλές χιλιετίες, μεταξύ άλλων και από την παρατήρηση της φύσης. Ένα σχετικό παράδειγμα είναι τα δέντρα που ο κορμός τους παίρνει κλίση καθώς αναπτύσσονται. Συνήθως, τέτοια δέντρα συναντώνται σε περιοχές με ισχυρή γεωπαθολογική επιβάρυνση και με την κλίση που παίρνουν κατά την ανάπτυξή τους προσπαθούν να αποφύγουν την βλαπτική γήινη ακτινοβολία. Η φωτογραφία που βλέπετε δείχνει την γεωπαθολόγο Dorothea να διερευνά μία γεωπαθογόνο ζώνη με δέντρα με λοξούς κορμούς που βρίσκεται στον λόφο του Στρέφη, στο κέντρο της Αθήνας. Στο σημείο αυτό υπάρχει ιδιαίτερα επιβλαβής γήινη ακτινοβολία, η οποία οφείλεται σε τρία παγκόσμια πλέγματα, μία φλέβα νερού και ένα «Black stream».

Επίσης, παρατηρείται ότι τα περισσότερα ζώα αποφεύγουν τις ζώνες με βλαβερή γήινη ακτινοβολία. Συμβαίνει μάλιστα κάποια πουλερικά που ζουν κλεισμένα σε κοτέτσια να σκοτώνουν το ένα το άλλο καθώς αγωνίζονται για μια θέση που δεν δέχεται επιβαρυντική ακτινοβολία. Φυσικά, αποφασιστικής σημασίας είναι οι παρατηρήσεις των ανθρώπων σε σχέση με τον εαυτό τους: ότι δεν αισθάνονται καλά σε ορισμένα μέρη και τα αποφεύγουν, καθώς και ότι σε συγκεκριμένα μέρη αρρωσταίνουν ξανά και ξανά διάφορα άτομα, ενώ σε ακραίες περιπτώσεις σημειώνονται επανειλημμένα θάνατοι.

Σε πολλές και διάφορες χώρες και πολιτισμούς είχε δοθεί σημασία σε αυτήν την γνώση που βασίζεται στην εμπειρία, αλλά ποικίλες συνθήκες και δεδομένα όπως πόλεμοι, καταπίεση, επιδημίες, λιμοί, καταστροφές, νέες γνώσεις και πεποιθήσεις την έσπρωχναν και πάλι στο περιθώριο και τη λησμονιά. Ωστόσο οι επιπτώσεις της βλαβερής γήινης ακτινοβολίας δεν περνούσαν στη συνέχεια απαρατήρητες και έτσι πάντα ξανάρχιζαν οι έρευνες σχετικά με τον τομέα αυτόν της γνώσης.

Αναφέρουμε ότι ως αντιστάθμισμα της βλαβερής γήινης ακτινοβολίας υπάρχουν, όπως είναι γνωστό, και θετικές γήινες ακτίνες που δίνουν δύναμη. Δυστυχώς όμως οι τελευταίες δεν εμφανίζονται τόσο συχνά σε σύγκριση με την ακτινοβολία των γεωπαθογόνων ζωνών. Λίγο μετά στα μέσα του 19ου αιώνα, η βλαβερή γήινη ακτινοβολία κίνησε την προσοχή του άγγλου ερευνητή De Haviland. Κατά την δεκαετία του 20 ο Γερμανός βαρώνος von Pohl άρχισε να επισημαίνει την σχέση μεταξύ επιβλαβών ακτινοβολιών που προέρχονται από την γη και ασθενειών, κυρίως του καρκίνου. Το ίδιο διάστημα ο Ρώσος Gurwitsch ασχολήθηκε με γεωπαθολογικές έρευνες. Στη συνέχεια, όλο και πιο πολλοί γιατροί και άλλοι επιστήμονες σε όλες σχεδόν τις ηπείρους ασχολήθηκαν με την έρευνα της γήινης ακτινοβολίας. Εδώ και μερικά χρόνια, αυτός ο τομέας της γνώσης φέρει διεθνώς το όνομα Γεωπαθολογία. Στις περισσότερες χώρες η προσοχή στρέφεται στην Γεωπαθολογία, η οποία ωστόσο δεν είναι ακόμα τόσο γνωστή όσο θα έπρεπε βάσει της σημασίας που έχει για την γενική κατάσταση της ανθρώπινης υγείας.

Ευτυχώς, εδώ και μερικά χρόνια σημειώνεται σε διάφορες χώρες όπως η Γερμανία, η Ρωσία και η Γαλλία μία θετική εξέλιξη από την πλευρά του κράτους σε σχέση με την σημασία της Γεωπαθολογίας, για παράδειγμα με την επίσημη ανάθεση εντολών από υπουργεία για την έρευνα των γεωπαθογόνων ζωνών. Η εξέλιξη αυτή θα επιβληθεί με την πάροδο του χρόνου σε παγκόσμιο επίπεδο, καθώς τα διάφορα πορίσματα των ερευνών οδηγούν προς αυτήν την κατεύθυνση.